Η μελέτη επιχειρεί να αναδείξει την σχέση μεταξύ του «κοινωνικού» κράτους των Γερμανών ναζί και των εγκλημάτων που το ίδιο διέπραξε. Στο ελληνικό κεφάλαιο ο συγγραφέας θεωρεί πως η γκετοποίηση και ο εκτοπισμός της εβραϊκής κοινότητας της Θεσσαλονίκης στο Άουσβιτς εξυπηρετούσε τα οικονομικά μέτρα των γερμανικών αρχών Κατοχής για την καταπολέμηση του πληθωρισμού στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, η εβραϊκή περιουσία μεταφέρθηκε στην Αθήνα και χρησιμοποιήθηκε μέσω του χρηματιστηρίου - με τη σύμφωνη γνώμη του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών και της Τράπεζας της Ελλάδος - για την σταθεροποίηση της δραχμής και τη χρηματοδότηση της Βέρμαχτ. Οι βασικές πηγές είναι έγγραφα από επίσημα γερμανικά αρχεία.