Το πόνημα ρίχνει φως στη συμμετοχή της φασιστικής Ιταλίας στον πόλεμο και την Κατοχή μεγάλου μέρους των Δυτικών Βαλκανίων και της Ελλάδας. Οι δύο συγγραφείς περιγράφουν τα πολεμικά γεγονότα της στρατιωτικής σύρραξης, της Κατοχής και της Αντίστασης. Ο κεντρικός άξονας του δεύτερου κεφαλαίου είναι η Συνθηκολόγηση της 8ης Σεπτεμβρίου 1943 (Armistizio), όταν μονάδες του Ιταλικού Στρατού παραδόθηκαν αμαχητί στους γερμανούς επιτελείς ή ύστερα από αιματηρές συγκρούσεις με τις γερμανικές Κατοχικές δυνάμεις τους αμέσως επόμενους μήνες. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στην Κεφαλονιά (μεραρχία Acqui), τα Δωδεκάνησα (μεραρχία Regina) και τη Θεσσαλία (μεραρχία Pinerolo). Στο τρίτο κεφάλαιο, το βιβλίο αναφέρεται στην τύχη των αιχμαλώτων πολέμου του Ιταλικού Στρατού στα Βαλκάνια, οι οποίοι είχαν συλληφθεί από τους Γερμανούς, αλλά και από τα αντιστασιακά κινήματα. Τέλος, σκιαγραφείται η επιστροφή στην ομαλότητα μέσα από το πρίσμα των εγκλημάτων πολέμου. Στα 1945-1949, Γιουγκοσλαβία, Αλβανία και Ελλάδα προσπάθησαν ανεπιτυχώς να δικάσουν τους ιταλούς υπηκόους, που διέπραξαν εγκλήματα πολέμου στο έδαφός τους κατά τη διάρκεια της Ιταλικής Κατοχής.