Στο βιβλίο αυτό, ο Davide Conti καταπιάνεται με τους εγκληματίες πολέμου του φασιστικού καθεστώτος της Ιταλίας, οι οποίοι διέπραξαν ειδεχθή εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας στις κατεχόμενες χώρες κατά τη διάρκεια του Β’ ΠΠ. Ο συγγραφέας παρουσιάζει το ιστορικό των κατηγοριών, που διατυπώθηκαν από την Ελλάδα, τη Γιουγκοσλαβία, την Αλβανία και την ΕΣΣΔ εις βάρος ιταλών υπηκόων. Αναλύει τις δικαστικές και διπλωματικές διεργασίες. Συνδέει την ατιμωρησία στο ζήτημα της απονομής δικαιοσύνης με ευρύτερα πολιτικά φαινόμενα, όπως οι σχέσεις της Ιταλίας με τους Συμμάχους, ο Ψυχρός Πόλεμος και το ζήτημα της Τεργέστης. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, οι ελληνικές κυβερνήσεις διαχειρίστηκαν κατά τέτοιον τρόπο τα πράγματα, ώστε εγκληματίες πολέμου, όπως ο Ravalli, να επιστρέψουν στην Ιταλία. Στα συμπεράσματά του, ο Davide Conti καταθέτει την επιστημονική του άποψη για την αλληλεπίδραση μεταξύ των εγκλημάτων πολέμου και της «αυτοαντίληψης» των Ιταλών για την πατρίδα τους. Στο τελευταίο κεφάλαιο, σε συνέντευξη, ο Εισαγγελέας του Στρατιωτικού Δικαστηρίου της Ρώμης, Antonino Intelisano, υπογραμμίζει την ανάγκη ιστορικής αποτίμησης του παρελθόντος.