Ο συγγραφέας εξετάζει την πολιτική ασφάλειας της Ελλάδας ως μέλος της δυτικής συμμαχίας στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου, θεωρώντας πως τα ιδιαίτερα ελληνικά συμφέροντα δεν ταυτίζονταν με τις γενικότερες επιδιώξεις του ΝΑΤΟ. Για την Ελλάδα η πολιτική ασφάλειας δεν περιοριζόταν μόνο στην υπεράσπιση του πολιτικού συστήματος αλλά και στην προστασία του εκτός συνόρων ελληνισμού, όπως στην Κύπρο και τη Βόρεια Ήπειρο. Κατά τον συγγραφέα δύο παράγοντες είχε να αντιμετωπίσει η ελληνική πολιτική ασφάλειας, τον «κομμουνιστικό κίνδυνο» και τον «εξ ανατολών κίνδυνο», δηλαδή την Τουρκία. Το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου, στο οποίο αξιοποιούνται αρχεία των Ηνωμένων Εθνών, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, αφορά τις σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία και το ρόλο της δυτικής συμμαχίας.