Στο γνωστό πολιτικο-θεωρητικό του πόνημα για τις τρεις δικτατορίες του ευρωπαϊκού νότου, ο συγγραφέας εξετάζει τους (κοινούς) παράγοντες που οδήγησαν στην πτώση των τριών αυταρχικών καθεστώτων και το ρόλο που έπαιξαν οι λαϊκές μάζες σε αυτή τη διαδικασία. Σχετικά με την Ελλάδα παρατηρεί ότι τμήματα της εξαρτημένης από το διεθνές κεφάλαιο αστικής τάξης υποστήριξαν ανοιχτά το απριλιανό καθεστώς και ότι η διάσπαση των αριστερών πολιτικών δυνάμεων και η αδυναμία να συνεννοηθούν μεταξύ τους ενίσχυσε την αστική ηγεμονία κατά την μεταπολιτευτική περίοδο.