Η μελέτη εξετάζει την πορεία των ελληνο-γερμανικών σχέσεων κατά την περίοδο της μεταξικής δικτατορίας. Τον συγγραφέα απασχολεί κυρίως το ερώτημα αν το καθεστώς είχε τη δυνατότητα, μέσω μιας διαφορετικής εξωτερικής πολιτικής, να αποφύγει τον ελληνο-ιταλικό πόλεμο και κατά συνέπεια την γερμανική επίθεση τον Απρίλιο του 1941. Ο συγγραφέας επιχειρηματολογεί ότι η βρετανική πολιτική έθεσε το πλαίσιο των επιλογών της Αθήνας, και ο προσανατολισμός του Μεταξά προς την Αγγλία οδήγησε στην εγκατάλειψη της πολιτικής της ουδετερότητας και σε αντίθεση με τη Γερμανία. Η μελέτη αξιοποιεί αρχειακές πηγές του ελληνικού και του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών.