Με βάση πηγές από τα γερμανικά αρχεία η συγγραφέας εξετάζει την διαμόρφωση των πολιτιστικών σχέσεων ανάμεσα στην Ελλάδα και την Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία κατά την περίοδο 1949-1973, δηλαδή από το τέλος του ελληνικού εμφυλίου ως την επίσημη αναγνώριση της Ανατολικής Γερμανίας από το στρατιωτικό καθεστώς στην Αθήνα. Η σύναψη στενών σχέσεων υπήρξε δύσκολη υπόθεση. Η Αθήνα υπήρξε ιδιαίτερα προσεκτική έναντι στις προσπάθειες πολιτιστικής διείσδυσης του Βερολίνου (που εστίασε στη συνεργασία με προσωπικότητες του αριστερού χώρου), καθώς πίστευε ότι εξυπηρετούσαν τους σκοπούς της κομμουνιστικής προπαγάνδας. Αντίθετα, στον εμπορικό τομέα, η συνεργασία ανάμεσα στις δύο χώρες ήταν περισσότερο αποτελεσματική.