Το άρθρο αναδεικνύει τους βασικούς άξονες του πολιτικού λόγου των τριών βασικών δυνάμεων που αναμετρήθηκαν στις εκλογές. Εθνική Πολιτική Ένωσις, Ηνωμένη Παράταξις Εθνικοφρόνων και Κόμμα Φιλελευθέρων επεδίωξαν να συσπειρώσουν τους οπαδούς τους με βασικό πρόταγμα τον κίνδυνο από την Αριστερά, εγκλωβίζοντας, όμως τον πολιτικό τους λόγο σε μία μάλλον μεσοπολεμική λογική αντιπαράθεσης. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι οι νέες δυνάμεις που είχαν αναδειχθεί μέσα στην δίνη της Κατοχής έδειξαν να συνθλίβονται στο πλαίσιο αυτής της όξυνσης με αποτέλεσμα να χαθεί μία δυναμική που θα μπορούσε να επιδιώξει τον εκσυγχρονισμό πολιτικής και κοινωνίας.