Η μελέτη περιγράφει και αναλύει κριτικά την αμερικανική πολιτική έναντι της Ελλάδας, της Κύπρου και της Τουρκίας από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 έως τα μέσα της δεκαετίας του 1970. Ο συγγραφέας επικρίνει την αμερικανική πολιτική ηγεσία για την υποστήριξη που παρείχε στη δικτατορία των Συνταγματαρχών από το 1967 έως το 1974 και καταλήγει ότι, βάζοντας τη συνοχή της νότιας πτέρυγας του ΝΑΤΟ υπεράνω του ανθρωπιστικού ενδιαφέροντος για τους κατοίκους της Ελλάδας και της Κύπρου, η Ουάσινγκτον συνέβαλε στην τραγωδία του ελληνικού και του κυπριακού λαού, αποτυγχάνοντας παράλληλα να εξυπηρετήσει τους ίδιους τους στρατηγικούς της στόχους.