Στην μελέτη εξετάζεται η περίοδος της αξονικής Κατοχής 1941-1944 και οι εμφύλιες συγκρούσεις 1943-1949. Ο συγγραφέας, ο οποίος στηρίζεται σε προγενέστερες εργασίες του και σε γερμανικές, κυρίως, πηγές, παρακολουθεί την γένεση και την εξέλιξη του αντιστασιακού κινήματος ως την απελευθέρωση και τα Δεκεμβριανά. Ως βασική αιτία των συγκρούσεων θεωρεί την επιμονή του εξόριστου βασιλιά Γεωργίου Β´ και των Βρετανών να επαναφέρουν τη μοναρχία στη χώρα. Η «λευκή τρομοκρατία», σε συνδυασμό με την στόχευση της δεξιάς να αποκλείσει την αριστερά από τις πολιτικές και κοινωνικές διεργασίες, δεν επέτρεψαν την ομαλή επίλυση της κρίσης. Ο εμφύλιος πόλεμος, καταλήγει ο συγγραφέας, κρίθηκε τελικά από την προθυμία των ΗΠΑ να προσφέρουν μαζική βοήθεια στις κυβερνήσεις των Αθηνών.