Ο συγγραφέας διερευνά τις κοινωνικές και οικονομικές δομές στην Ελλάδα, εκφράζοντας την άποψη ότι η αστική τάξη δεν μπόρεσε να προσφέρει λύσεις στα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα της χώρας μέσω της εκβιομηχάνισης, του κρατικού εκσυγχρονισμού και της διασφάλισης στοιχειωδών δημοκρατικών ελευθεριών. Το μεταπολεμικό κράτος της δεξιάς (1952-1963) δεν προχώρησε σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, ενώ η Ένωση Κέντρου, παρά την μεταρρύθμιση στην Παιδεία, είχε να συμβιβάσει τα συμφέροντα των διάφορων ομάδων της. Η φιλελεύθερη φάση που εγκαινίασε προκάλεσε ανησυχία στον Θρόνο, στο στρατό και στην οικονομική ολιγαρχία που οδήγησε τελικά στην κοινοβουλευτική κρίση.