Ο συγγραφέας παρουσιάζει παραδείγματα από τις εσωκομματικές διώξεις που προκάλεσε κατά καιρούς η σταλινική ηγεσία του ΚΚΕ, θύματα των οποίων υπήρξαν «τροτσκιστές», «αρχειομαρξιστές» και άλλα στελέχη, όπως ο ιστορικός Γιάννης Κορδάτος και ο Άρης Βελουχιώτης. Κατά το συγγραφέα, ο στόχος των διώξεων ήταν η πολιτική, η ηθική και η φυσική εξόντωση όσων καταγγέλθηκαν ως «προδότες» και «εχθροί» του κόμματος. Η νομιμοποίηση των διώξεων απέρρεε από την ιδεολογική ταύτιση της ηγεσίας με τη Σοβιετική Ένωση.