Το κείμενο αναλύει τη συμβολή του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας κατά τις πρώτες πρωθυπουργίες του (1953-1963). Εξετάζει τη νέα οικονομική πολιτική που υιοθετήθηκε από το 1956, την αναπτυξιακή επιλογή της εκβιομηχάνισης της χώρας, την υιοθέτηση του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας, την απόπειρα για αναδιοργάνωση θεσμών και υπηρεσιών προς διευκόλυνση της ανάπτυξης, ενώ ο συγγραφέας προβαίνει και σε απολογισμό των επιδόσεων των κυβερνήσεων Καραμανλή στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας.