Το άρθρο αναφέρεται στην πολιτική σταδιοδρομία του Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα. Η μελέτη αρθρώνεται με βάση τις ευρύτερες περιόδους της πολιτικής δραστηριοποίησης του Αβέρωφ: μέλος του Κόμματος των Φιλελευθέρων (1946-55), υπουργός Εξωτερικών (1956-63), μέλος της αξιωματικής αντιπολίτευσης (1963-67), τη δράση του κατά τη δικτατορία των συνταγματαρχών (1967-74), υπουργός Εθνικής Αμύνης (1974-81), πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας (1981-84). Η εξέταση της θητείας του στα υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Αμύνης συμπληρώνεται, ακόμη, με μία ανάλυση της δράσης του στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό κατά την αντίστοιχη περίοδο, και με βασικό άξονα τη μεγάλη εκλογική του επιρροή στην περιφέρεια Ιωαννίνων, η οποία έχει ήδη επισημανθεί στη βιβλιογραφία. Παρατίθεται, επίσης, μία σύντομη ανάλυση των βασικών ιδεολογικών αναφορών του.