Θέμα του βιβλίου είναι η εμφάνιση νέων εθνικιστικών τάσεων στα Βαλκάνια στη δεκαετία του 1960. Σχετικά με την Ελλάδα ο συγγραφέας παρατηρεί ότι το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου συνιστούσε βαθιά τομή στην πολιτική ιστορία της χώρας· δεν αποσκοπούσε απλώς στην αντικατάσταση της κυβέρνησης αλλά στην κατάργηση του δημοκρατικού πολιτεύματος και στην εγκαθίδρυση δικτατορίας. Η επίσημη «επαναστατική» ιδεολογία των συνταγματαρχών είχε εθνικιστικό και αντικομμουνιστικό προσανατολισμό, διανθισμένο με θρησκευτικά στοιχεία και αόριστα κοινωνικά συνθήματα. Ο συγγραφέας έχει μελετήσει κυρίως γενικά έργα για την ιστορία των Βαλκανίων.