Το κείμενο εξετάζει την αλληλεπίδραση της οικονομικής πολιτικής του Κωνσταντίνου Καραμανλή με την πολιτική ζωή της Ελλάδας κατά το διάστημα 1955-1963. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, παρότι κατά την υπό εξέταση ασκήθηκε μια οικονομική πολιτική ανάπτυξης, σημαντικοί πολιτικοί θεσμοί ή συνήθειες παρέμειναν ουσιαστικά αμετάβλητοι. Λόγου χάρη, το πελατειακό σύστημα-δίκτυα πατρωνίας, οι παλιές ιδεολογικές διαιρέσεις, ο παρακρατικός μηχανισμός διατηρήθηκαν. Η απόπειρα προώθησης και του πολιτικού εκσυγχρονισμού το 1962-63 απέτυχε, και η αστάθεια που προκαλείτο από το μίγμα ισχυρών ρυθμών ανάπτυξης και παραδοσιακών πολιτικών θεσμών κλιμακώθηκε έως το 1967.