Tο βιβλίο προσφέρει μια καινούργια προσέγγιση για το Δόγμα Τρούμαν. Η συγγραφέας θέτει υπό αμφισβήτηση ορισμένες από τις παγιωμένες μέχρι σήμερα ερμηνείες για την επέμβαση της αμερικανικής πολιτικής στην Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα θεωρεί καταρχήν ότι το Δόγμα Τρούμαν από ανθρωπιστική βοήθεια πολύ γρήγορα κατέληξε να είναι ένα καθαρά στρατιωτικό σχέδιο με σκοπό να εμποδίσει τους κομμουνιστές να καταλάβουν την εξουσία στην Ελλάδα. Η ελληνική περίπτωση ήταν για τον Τρούμαν μια ευκαιρία να επιβεβαιώσει την αμερικανική κυριαρχία στην περιοχή σε αυτή την πρώιμη φάση του Ψυχρού Πολέμου. Η ήττα των κομμουνιστών με τη βοήθεια των ΗΠΑ το 1949 αποτέλεσε ένα μεγάλο πολιτικό και στρατιωτικό επίτευγμα . Ωστόσο, αυτό το επίτευγμα δεν φαίνεται, σύμφωνα με τη συγγραφέα να είναι αποτέλεσμα του προγράμματος βοήθειας των ΗΠΑ, ούτε καν το αποτέλεσμα ενός επιτυχημένου στρατιωτικού σχεδίου. Οι κομμουνιστές δεν είχαν καμία πιθανότητα να κερδίσουν τον πόλεμο και άρα θα τον έχαναν με ή χωρίς τη βοήθεια των ΗΠΑ. Η μελέτη επιχειρεί μια επαναξιολόγηση της πολιτικής των ΗΠΑ στην περιοχή των Βαλκανίων. Ταυτόχρονα διερευνά τον τρόπο με τον οποίο αξιοποιήθηκαν από την αμερικανική πολιτική τα διδάγματα από την επέμβαση στην Ελλάδα.