Η μελέτη αποσκοπεί στη διερεύνηση του φαινομένου της συνεργασίας με τις δυνάμεις του Άξονα στην κατεχόμενη Ευρώπη (1941-1944). Για το ελληνικό κεφάλαιο της συνεργασίας ο συγγραφέας παρατηρεί πως, σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι «δωσίλογοι» δεν έπεσαν θύματα μαζικών εκκαθαρίσεων. Η ύπαρξη δύο Κατοχικών διοικήσεων, γερμανικής και ιταλικής, και ο λιμός του 1941/42 επηρέασαν καταλυτικά τις ελληνικές εξελίξεις. Ο συγγραφέας εξιστορεί την οικονομική πολιτική του Νώϋμπάχερ για την σταθεροποίηση της δραχμής και αναφέρει ονομαστικά τους κυριότερους Έλληνες συνεργάτες των αρχών Κατοχής.