Το άρθρο παρουσιάζει διεξοδικά την οργάνωση του θεάματος Ήχος και φως στην Ακρόπολη το 1959. Έμφαση δίνεται στον πρωταρχικό ρόλο του Αντρέ Μαλρώ όσο και στα διακυβεύματα της εκδήλωσης όχι μόνο για τις ελληνογαλλικές σχέσεις, αλλά και για τη γαλλική πολιτιστική διπλωματία, αφενός, και την προσπάθεια εκμοντερνισμού της Ελλάδας από την κυβέρνηση Καραμανλή, αφετέρου.