Στο άρθρο παρουσιάζονται οι διάφορες μορφές βοήθειας και αλληλεγγύης των χριστιανών υπέρ του εβραϊκού πληθυσμού κατά την περίοδο της Κατοχής (1941-1944). Η συγγραφέας αναλύει τη στάση των κυβερνήσεων συνεργασίας, της ορθόδοξης και καθολικής εκκλησίας και των αντιστασιακών οργανώσεων απέναντι στις διώξεις των Ελλήνων Εβραίων, αξιοποιώντας αρχειακό υλικό από τη Γερμανία και το Ισραήλ. Σύμφωνα με τη συγγραφέα η προθυμία για βοήθεια ήταν μεγαλύτερη στις περιοχές όπου οι Εβραίοι είχαν ενσωματωθεί κοινωνικά και γλωσσικά.