Ο συγγραφέας, αφού πρώτα κάνει αναφορά στη συγκρότηση των Λαϊκών Δημοκρατιών στη Γιουγκοσλαβία και την Βουλγαρία και την εμπέδωση των νέων καθεστώτων στις δύο χώρες, αναλύει την επίδραση που είχε στις μεταξύ τους σχέσεις το Μακεδονικό Ζήτημα. Περιγράφει την προσέγγιση των δύο χωρών, το ενδεχόμενο ομοσπονδοποίησής τους και την αποδοχή από πλευράς της Βουλγαρίας της ύπαρξης του ''μακεδονικού'' έθνους και της ''μακεδονικής'' γλώσσας, όπως, επίσης και της ''μακεδονικής'' μειονότητας σε βουλγαρικό έδαφος (Μακεδονία του Πιρίν). Παράλληλα, εξετάζει τις διεθνείς διαστάσεις των γιουγκοσλαβο-βουλγαρικών σχέσεων, το ρόλο της Κομινφόρμ, την επιδείνωση των διμερών σχέσεων μετά τη ρήξη Τίτο-Στάλιν και τον αντίκτυπό της, στην πολιτική των δύο χωρών στο Μακεδονικό. Η έρευνα εκτείνεται χρονικά μέχρι το θάνατο του Στάλιν και την επαναπροσέγγιση της Γιουγκοσλαβίας από την ΕΣΣΔ.