Η μελέτη αναλύει την ιστορική πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων από την εποχή της σύναψης της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάννης (1923) έως τις παραμονές της πρώτης ελληνικής προσφυγής στον ΟΗΕ για το Κυπριακό (1954). Ο συγγραφέας παρουσιάζει όλες τις πτυχές που σχετίζονται με το εν λόγω θέμα, όπως την επίπτωση που είχαν στις ελληνοτουρκικές σχέσεις μεταξύ άλλων (1) οι εκκρεμότητες από την εφαρμογή της Σύμβασης της Λωζάννης για την Ανταλλαγή των Πληθυσμών, (2) τα μειονοτικά ζητήματα, (3) το ζήτημα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, (4) η προσέγγιση της δεκαετίας του 1930, (5) η έκρηξη του Β’ Π Π, και (6) η ταυτόχρονη ένταξη της Ελλάδας και της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ.