Το άρθρο εξετάζει τις μακροοικονομικές επιδόσεις και τις οικονομικές πολιτικές αφενός του μετεμφυλιακού καθεστώτος και αφετέρου του μεταπολιτευτικού ως το 1994. Κατά την περίοδο 1953-1973 το εν πολλοίς αυταρχικό κράτος διαμόρφωσε ένα οικονομικό κλίμα που ευνόησε τη δημιουργία μηχανισμών που εξασφάλιζαν υψηλές αποδόσεις στις επενδύσεις, μέσω της επίτευξης υψηλών ρυθμών ανάπτυξης και της διατήρησης χαμηλού πληθωρισμού. Αντίθετα, μετά το 1973-74 η Ελλάδα υπέφερε από επίμονο στασιμοπληθωρισμό και ενώ σύντομα η ελληνική οικονομία βρέθηκε αντιμέτωπη μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα, δημόσιο χρέος και έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο.