Το άρθρο πραγματεύεται την αντίδραση του ΚΚΕ στη διακήρυξη του Δόγματος Τρούμαν τον Μάρτιο του 1947 που σηματοδότησε την ενεργό εμπλοκή των ΗΠΑ στα ελληνικά πράγματα στο πλευρό των εθνικών κυβερνήσεων. Ο συγγραφέας, αφού τονίσει ότι τα διαθέσιμα στοιχεία δεν επιτρέπουν την εξαγωγή ασφαλούς και οριστικού συμπεράσματος, ισχυρίζεται ότι η αντίδραση της ηγεσίας του ΚΚΕ ήταν μάλλον υποτονική. Δεν φαίνεται ότι οι συνέπειες της εξαγγελίας του Δόγματος Τρούμαν βάρυνε στην απόφαση του Ζαχαριάδη να προχωρήσει στην ένοπλη ρήξη με την ελληνική κυβέρνηση, μάλλον διότι ο Έλληνας κομμουνιστής ηγέτης έλαβε διαβεβαιώσεις από τον Στάλιν για παροχή σημαντικής υλικής βοήθειας από το ανατολικό μπλοκ.