Το άρθρο αναλύει τους λόγους που ώθησαν τις ΗΠΑ να υποστηρίξουν την ιδέα της σύναψης τριμερούς Βαλκανικού Συμφώνου ανάμεσα στην Ελλάδα, την Τουρκία και τη Γιουγκοσλαβία στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 1950. Σε μια περίοδο που ο Πόλεμος της Κορέας είχε αυξήσει τους φόβους στην Ουάσινγκτον σχετικά με το ενδεχόμενο ανοικτής σύγκρουσης με το κομμουνιστικό στρατόπεδο, η δημιουργία ενός συμμαχικού άξονα ανάμεσα στην Αθήνα, την Άγκυρα και το Βελιγράδι αντιμετωπιζόταν από τους Αμερικανούς ιθύνοντες ως ένα επιπλέον ανάχωμα απέναντι στην κομμουνιστική απειλή. Ωστόσο, η επιδείνωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων εξαιτίας του Κυπριακού πολύ σύντομα θα καθιστούσε το Βαλκανικό Σύμφωνο γράμμα κενό περιεχομένου.